
|| वैदिक शास्त्र ||
|| उपनयन संस्कार ||
वैदिके: कर्मभिः पुण्य र्निषेकादिद्विजन्मनाम॥
उपनयन संस्कार
उपनयन संस्कार (उपनयन = जवळ नेणे; संस्कार = शुद्धिकरण व घडवणूक) हा वैदिक परंपरेतील एक महत्त्वाचा संस्कार आहे, ज्याला यज्ञोपवीत संस्कार किंवा मुनिब्राह्मण संस्कार असेही म्हणतात. हा संस्कार मूलावर वेदाध्ययनाचा अधिकार प्रदान करतो आणि तो द्विजत्व (दुसरा जन्म) प्राप्त करतो असे मानले जाते.


उपनयन संस्काराचा अर्थ व महत्त्व
- उप + नयन = गुरुच्या जवळ नेणे.
- शिष्याला वेदाध्ययनासाठी व ब्रह्मचर्याश्रमात प्रवेश देणारा संस्कार.
- ‘द्विज’ म्हणजे दुसऱ्यांदा जन्मलेला — पहिला जन्म आई-वडिलांकडून, दुसरा जन्म गुरुंकडून (ज्ञानाचा).
- उपनयन झाल्यावर शिष्य ब्रह्मचर्य पाळतो, स्वाध्याय करतो, गुरुसेवा करतो.
उपनयन संस्काराची योग्य वय
-
ब्राह्मण – ८ वर्षे (गर्भधारणेपासून ८वा वर्ष)
-
क्षत्रिय – ११ वर्षे
-
वैश्य – १२ वर्षे (मनुस्मृती २.३६ नुसार)
वैदिक शास्त्रांतील संदर्भ
- उपनयन संस्काराचा उल्लेख मनुस्मृती, गृह्यसूत्रे, धर्मशास्त्रे यामध्ये आहे.
- यज्ञोपवीत (जानेऊ) धारण करून ‘गायत्री मंत्र’ चा अधिकार प्राप्त होतो.
- सामवेद, ऋग्वेद, यजुर्वेद – कोणत्या शाखेचा अभ्यास करायचा हे ठरवले जाते.
- गुरु शिष्याला ‘सावित्री उपदेश’ (गायत्री मंत्र) देतो.


संस्काराची प्रक्रिया
नंदी श्राद्ध –
पूर्वजांची कृपा घेण्यासाठी.
मंडप स्थापना –
यज्ञासाठी शुद्ध स्थान तयार करणे.
बालकाचे केशवपन –
शिष्याचे केस काढणे (किंवा फक्त शिखा ठेवणे).
यज्ञोपवीतधारण –
जानवे (तीन सूत) घालणे.
गायत्री मंत्र उपदेश –
गुरु शिष्याला मंत्र शिकवतो.
भिक्षाटन –
शिष्य गुरुच्या सांगण्यावरून भिक्षा मागतो, अहंकार शमवण्यासाठी.
मातृ भोजन
गुरुसेवा व व्रतधारण –
ब्रह्मचर्य पालनाची प्रतिज्ञा.
महत्त्वाचे नियम
-
ब्रह्मचर्याचे पालन.
-
सत्य बोलणे, संयम राखणे.
-
गुरुचे वचन पाळणे.
-
स्वाध्याय (स्वतःचा अभ्यास).
-
प्रातःस्मरण, संध्यावंदन.
आध्यात्मिक अर्थ
-
मन, वाणी, शरीराची शुद्धी.
-
आत्मसाक्षात्काराचा प्रारंभ.
-
शिष्य आणि गुरु यांचे पवित्र नाते.
